Inburgering:)
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
11 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Boom + Boom = Bos:) Maar nee, hier is ook nog een landingsbaan tussen. Dat is dan iets heel raars:) We zagen allemaal bomen en daartussen zijn we geland!! Whauw wat een gezicht!
Maar toen we eenmaal van het vliegveld naar ons huisje reden, vroeg ik me echt af waar we beland waren!!! Allemaal krottenhuisjes die je in Afrika zou verwachten! Maar hoe dichter we bij district Para kwamen hoe beter het werd. Gelukkig in Paramaribo zelf valt het ook wel weer mee. Je ziet nog wel veel verschillende huizen. Een heel mooi huis, maar daar naast weer een of andere bouwval:)
Maar aangekomen bij ons nederige stulpje hebben we (Paulien, Dick, Marieke en ik) onze koffers uit gepakt en mochten we bij meneer Badloe (onze verhuurder) lekker wat gaan drinken.. We hebben een super mooi huis! Zaterdagavond is de rest gekomen (Annerieke, Corlinda en Sybrigje) Grappig... Wij waren echt al een beetje gewend, maar zij hadden echt nog last van een cultuurshock. Gek genoeg, lijkt het echtl alsof we hier al heel lang zijn... Je past je zo gemakkelijk aan!
Maar misschien vinden jullie het wel leuk om te weten wat ik gedaan heb dit eerste weekend:) Zo niet, dan sla je dit stukje maar over. Haha
Vrijdag en zaterdag hebben we vooral de stad verkend en geprobeerd de wegen uit elkaar te houden. Al is dat nog wel wat moeilijk. Het is hier echt super grappig op straat en tegelijkertijd onwijs gevaarlijk! Ze rijden hier natuurlijk links en alle mensen fietsen en lopen gewoon op de weg. En iedereen raast er echt voorbij. Een mensenleven hier in het verkeer maakt volgens mij echt niet uit! Bizar
Zondag zijn we naar een Engelse dienst geweest. Om eerlijk te zijn, ik kon het niet inderdaad alles volgen:) Maar ja, Gratis cursusje Engels.. Heel, heel misschien word ik dan nog een keertje goed in Engels (grijns)
Omdat we nog geen fiets hadden zijn we lopend naar de kerk gegaan (45 min lopen in de warmte), dat is op zich nog geen probleem zou je zeggen. Maar het is wel een probleem als we in een straat, precies de verkeerde kant op lopen:) We hebben gelijk kennis gemaakt met Familie Bijkerk. Een heel gezellig gezin, ze nodigde ons gelijk uit om 's middags een dienst mee te luisteren. (in verband met een weekend zonder wifi) Dat was zondag nummer 1.
Maandag half 8 melden in het AZP bij zuster Baboellal. Prima, wij daarheen.. Eerst even wachten en nog even wachten.... :) Dat is goed voor ons!! Even als kanttekening... De zorg is bijna overal zo geregeld. Eerst betalen, dan pas zorg. Dus hier ook eerst betalen en daarna de MRSA test doen:) Daarna mochten we naar de afdeling! Wat je daar treft is echt bizar! De betonnen vloer ligt helemaal open, alle ramen staan wijd open en het ziekenhuis is zelf ook helemaal open. Er ontbreken gewoon muren in het gebouw... Even anders dan Nederland dus.
Maar helaas de hoofdzuster was nog niet aanwezig. Morgen mogen we terug komen. Daar waren we dus vandaag.. En ja, we mogen morgen beginnen!! Ik ben echt benieuwd!
Echt, niets is hier raar!! Gooi je de deur te hard dicht, zit je in de situatie dat je opgesloten bent in je huis en dat de rest buiten zit. Haha.. Gelukkig hebben we Mahinder. Hij is in dienst bij meneer Badloe, is onze taxi en manisje van alles! Een held dus. Gelukkig hielp hij ons ook hierbij weer:) Weet je wat ook heel erg raar is... Op de weg tuutert echt iedereen. zo seinen ze naar elkaar.. Oke, ook naar blanken vrouwen:)
Maar voor de rest is het echt een sociaal volk.. Met iedereen een praatje maken.. Hun eerste eerste groet is.. 'Hoe gaat het?' Mooi land he?
Heerlijk relax dus..
Maar toen we eenmaal van het vliegveld naar ons huisje reden, vroeg ik me echt af waar we beland waren!!! Allemaal krottenhuisjes die je in Afrika zou verwachten! Maar hoe dichter we bij district Para kwamen hoe beter het werd. Gelukkig in Paramaribo zelf valt het ook wel weer mee. Je ziet nog wel veel verschillende huizen. Een heel mooi huis, maar daar naast weer een of andere bouwval:)
Maar aangekomen bij ons nederige stulpje hebben we (Paulien, Dick, Marieke en ik) onze koffers uit gepakt en mochten we bij meneer Badloe (onze verhuurder) lekker wat gaan drinken.. We hebben een super mooi huis! Zaterdagavond is de rest gekomen (Annerieke, Corlinda en Sybrigje) Grappig... Wij waren echt al een beetje gewend, maar zij hadden echt nog last van een cultuurshock. Gek genoeg, lijkt het echtl alsof we hier al heel lang zijn... Je past je zo gemakkelijk aan!
Maar misschien vinden jullie het wel leuk om te weten wat ik gedaan heb dit eerste weekend:) Zo niet, dan sla je dit stukje maar over. Haha
Vrijdag en zaterdag hebben we vooral de stad verkend en geprobeerd de wegen uit elkaar te houden. Al is dat nog wel wat moeilijk. Het is hier echt super grappig op straat en tegelijkertijd onwijs gevaarlijk! Ze rijden hier natuurlijk links en alle mensen fietsen en lopen gewoon op de weg. En iedereen raast er echt voorbij. Een mensenleven hier in het verkeer maakt volgens mij echt niet uit! Bizar
Zondag zijn we naar een Engelse dienst geweest. Om eerlijk te zijn, ik kon het niet inderdaad alles volgen:) Maar ja, Gratis cursusje Engels.. Heel, heel misschien word ik dan nog een keertje goed in Engels (grijns)
Omdat we nog geen fiets hadden zijn we lopend naar de kerk gegaan (45 min lopen in de warmte), dat is op zich nog geen probleem zou je zeggen. Maar het is wel een probleem als we in een straat, precies de verkeerde kant op lopen:) We hebben gelijk kennis gemaakt met Familie Bijkerk. Een heel gezellig gezin, ze nodigde ons gelijk uit om 's middags een dienst mee te luisteren. (in verband met een weekend zonder wifi) Dat was zondag nummer 1.
Maandag half 8 melden in het AZP bij zuster Baboellal. Prima, wij daarheen.. Eerst even wachten en nog even wachten.... :) Dat is goed voor ons!! Even als kanttekening... De zorg is bijna overal zo geregeld. Eerst betalen, dan pas zorg. Dus hier ook eerst betalen en daarna de MRSA test doen:) Daarna mochten we naar de afdeling! Wat je daar treft is echt bizar! De betonnen vloer ligt helemaal open, alle ramen staan wijd open en het ziekenhuis is zelf ook helemaal open. Er ontbreken gewoon muren in het gebouw... Even anders dan Nederland dus.
Maar helaas de hoofdzuster was nog niet aanwezig. Morgen mogen we terug komen. Daar waren we dus vandaag.. En ja, we mogen morgen beginnen!! Ik ben echt benieuwd!
Echt, niets is hier raar!! Gooi je de deur te hard dicht, zit je in de situatie dat je opgesloten bent in je huis en dat de rest buiten zit. Haha.. Gelukkig hebben we Mahinder. Hij is in dienst bij meneer Badloe, is onze taxi en manisje van alles! Een held dus. Gelukkig hielp hij ons ook hierbij weer:) Weet je wat ook heel erg raar is... Op de weg tuutert echt iedereen. zo seinen ze naar elkaar.. Oke, ook naar blanken vrouwen:)
Maar voor de rest is het echt een sociaal volk.. Met iedereen een praatje maken.. Hun eerste eerste groet is.. 'Hoe gaat het?' Mooi land he?
Heerlijk relax dus..
-
12 Februari 2014 - 09:33
Loïse:
Lieve Mir!
Super om te horen!
Spreek je snel op Skype. Succes vandaag en geniet van alles.
xxxxx -
12 Februari 2014 - 09:47
Marloes:
Wouw Mir,
Leuk om te horen!
Je zal heel wat beleven daar!
xx -
12 Februari 2014 - 11:30
Mama:
Hé Mir.... ik ben je even aan het volgen hoor. Heb ik mooi je skypepraatje gemist. Razend nieuwsgierig, maar zo te horen kun je al die belevenissen wel een plekje geven. Veel succes als eerstedags zustertje, daar zul je ook wel weer het een en ander mee maken. -
12 Februari 2014 - 18:15
Carmen:
Hee lieve mir,
Bizar om allemaal dat zo te horen.. is allemaal wat hee..
Maar fijn dat je je wel zo snel kan aanpassen.. ik ben benieuwd hoe je eerste dagen in het ziekenhuis gaan verlopen..
Veel lies carmen -
19 Februari 2014 - 22:20
Tante Gerda:
Hoi Mir, prachtig. Kun je zelf meemaken hoe het eraan toegaat in onze niet westerse wereld. Heb je al 'steriele' gazen moeten knippen? Ik hoop dat je geniet van alles wat je meemaakt. En let goed op jezelf. Groetjes tante Gerda -
19 Februari 2014 - 22:22
Tante Gerda:
o ja, mijn Skype doet heet niet, wordt weekend gemaakt. Dan zet ik hem 's avonds weer aan. -
20 Februari 2014 - 12:08
Sonja:
Ha Mir,
Wat leuk om te lezen zeg.. Zo te lezen kan idd alles daar gebeuren en is niks raars leuk joh.. Maar wel apart om te zien lijkt mij.. Wel fijn dat je je lekker kan aanpassen en dat alles goed gaat!
Ik ben benieuwd naar je eerste werkweek.. Zie je berichtje weer tegemoet!
Liefs Son
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
