Van OPtellen, al weer naar AFtellen!! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mirjam Roos - WaarBenJij.nu Van OPtellen, al weer naar AFtellen!! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mirjam Roos - WaarBenJij.nu

Van OPtellen, al weer naar AFtellen!!

Blijf op de hoogte en volg Mirjam

17 Juni 2014 | Suriname, Paramaribo

Wat er belevenis zeg! Al is het wel weer een weekend geleden, maar toch moet ik het met jullie delen...
Misschien hebben jullie al foto's voorbij zien komen op facebook...
We zijn naar Nickeri geweest. Naar BigiPan wel te verstaan!!
Dat is nog eens een gave trip. 's Ochtend om half negen zijn we vertrokken met de auto naar Nickeri. Dit is een streek of soort provincie van Suriname. Na 3 uur rijden zijn we bij de markt aangekomen. Daar hebben we de laatste boodschapjes nog gedaan, om vervolgens per boot te vertrekken richting Bigi pan. Annerieke is trouwens nog ten huwelijk gevraagd. Midden op de markt.. Willen jullie door wie?? Dan stel ik voor om dat aan haar zelf te vragen:)

Maar we wisten helemaal niet wat we gingen doen, of waar we überhaupt terecht zouden komen! Dus we lieten alles maar over ons heen komen. Na een heerlijk boottochtje heerlijk in de zon, leek een beetje op ’t Beijerse, kwamen we aan bij een soort meer. Daar zagen we een paar huisjes op palen staan!! Nee, gaan we daar een nachtje wonen!! Eerst hebben we natuurlijk even de hangmatten getest, en waren de eerste foto’s al weer een feit. Maar wat is er nou heerlijker dan op een meertje, lekker de kano te pakken en te gaan dobberen!! Dus daad bij het woord voegend, zijn we het water in geplonst. Maar even niet wetend dat het maar 30cm diep was!. Oeps… Daar zaten we met onze knieën in de modder. Na een heerlijke maaltijd zijn we vertrokken om te gaan vissen. Ja, anders hebben we vanavond niets te eten!.
Netten werden aangespannen en wij moesten een stuk verder op met stokken op het water slaan om zo de vissen op te jagen. Ik dacht heel even dat die man ineens heel hard ging lachen en ons ging vertellen dat het een grote grap was. Het zag er nogal debiel uit... Maar nee, het was serieus. En ja.. Er zaten allemaal vissen in het net. En weet je hoe we die eruit moesten halen!! Je moest je vinger door zijn bek doen en door zijn kieuwen. Dan had je hem goed vast en kon je het net er zo van af halen…
Natuurlijk kon ook hier de fotoshoot niet ontbreken! Als echte vissersvrouwen hebben we het allemaal gewoon gedaan.. Niks stadse meiden. Echte Surinaamse Jungle vrouwen..
Maar als je vissen vangt, moeten ze ook schoongemaakt worden. De kop moest je gewoon er afknippen en dan de vinnen.. Ieuww.. Ik vond toch dat ik het wel moest proberen! Je raadt het al.. Ook dit deden we gewoon eventjes... Alsof het niets was

Dus ik een vis pakken (wat is dat glibberig) Ja je leest het goed Rick!! Ik al het lef uit mijn tenen gehaald, en de kop doorgeknipt (met een botte schaar). Nek eraf breken en dan de vinnen er afhalen. Om vervolgens de schubben er af te schrapen (mooi hoor die schubben) en zijn buik open te snijden. Als echte verpleegkundige hebben we even alle organen goed bekeken. We kwamen van alles tegen.. De darmen, de Gal, de maag, ect..

Maar als we geen verpleegkundige kunnen worden, dan gaan we het toneel op. Want samen met onze handpoppen of handvissen (net hoe je het wil noemen) hebben we even een prachtig verhaaltje neergezet!! Hahah.. Geniaal! Helaas kan ik geen filmpjes uploaden..
De pret was nog niet over, want we gingen door… Kaaimannen spotten. Dus hup, allemaal de boot weer in. ( We hebben toch onze handen maar even gewassen ) En varen maar.. (en sterren kijken natuurlijk) We voeren een stukje tussen bomen en allemaal planten. Al schijnend met onze zaklampen, zagen we opeens de ogen van de kaaiman.. De bootsman had een strop bij zich en de moter ging uit. Dobberend zijn we de kaaiman tegemoet gegaan. Ja.. Hij had hem. Wat begon dat beest te spartelen.. We voeren naar de kant, en er werd een doek over hem heen gegooit. De bootsman, die greep heb vast en de andere die bond een doekie om zijn bek. Ik dacht dat het een kleine kaaiman was, maar toen dat beest opgetild werd.. kwam er toch zo enorme lengte staart achteraan! Phoe..

Weet je trouwens hoe z’n beest voelt. Niet echt glibberig, maar meer een beetje gewoon als z’n krokodillen tas Haha.. Dus wij die kaaiman meenemen om thuis de echte ‘kaaimannenfotoshoot ‘te doen! Ik had heb beet, toen begon hij toch een beetje te spartelelen, logisch ik kneep dat hele beest fijn:).. Ooeps. We hebben hem daarna toch maar weer vrijgelaten!

Heerlijk weer slapen in een hangmat, ,maar helaas begon het te regenen, dus zijn we halverwege de nacht maar in een bed gaan slapen.

Kwart voor 7.. Heerlijk is was al wakker. Ik voelde me echt een Princes, toen ik op mijn balkonnetje buiten stond boven het water en uitkijkend op het water en mooie natuur..! Heerlijk met een bakkie koffie in mn hangmatje (en mijn camera natuurlijk)

Het was hoog nodig tijd voor ons verjongeringskuurtje, dus zijn we met zn alle naar de zee gevaren. En hebben een heerlijk modderbad genomen. Helaas zijn we onder de modder onze komkommers kwijt geraakt. Maar ik denk dat de foto’s al voor zich spreken
Na een beetje baden, zonnen en genieten, kwam er helaas een eind aan deze trip. Maar ik moet zeggen. Een heerlijk zonnig weekend op zee in de regentijd… Is toch niet verkeerd!
Yo slibri boeng..

Wat een verhaal.. Ik hoop dat ik jullie al weer een beetje jaloers heb kunnen maken:)

Het leven in het ziekenhuis gaat zijn gangetje.. De laatste beoordeling binnen, laatste handeling afgetekend en nu nog het laatste weekje overleven op de NICU.. AL is het daar wel leuk hoor!! Al die kleine baby'tjes.. Al ben ik wel benieuwd hoe de Neonatologie in NL er uit ziet. Want naar mijn idee kunnen ze hier niet super veel. Ze kunnen dan wel aan de beademing en hebben nu net nieuwe Couveuses gekregen. Maar over die inimini mensjes heb ik ook niet zo veel verstand. Dus ik kan niets zeggen..

We hebben hier nog maar 3 weekjes te gaan. Laatste weekje stage, laatste twee weekjes vakantie... Raar. Je gaat nu echt weer alles voor de laatste keren doen. Dat is echt gek.
Wat ga ik iedereen hier missen!! De groep, het land en het leven hier. Maar ik verlang ook wel weer naar het gewone, Gewoon lekker thuis, gewoon lekker werken, gewoon iedereen weer zien..
En tussen die gedachtes vlieg ik heen en weer:) De ene keer wil ik hier niet meer weg en het ander moment, wil ik lekker thuis zijn....

De laatste weekjes gaan we hier nog lekker genieten!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mirjam

Actief sinds 12 Dec. 2013
Verslag gelezen: 363
Totaal aantal bezoekers 12235

Voorgaande reizen:

06 Februari 2014 - 07 Juli 2014

Op stage in Paramaribo

Landen bezocht: